World of Shamans :: Przegląd tematu

*stanął w miejscu skąd do niego strzelano i zaczął się rozglądać*
Ciekawe...
*podniósł złamaną gałązkę*
Myśliwy... *powąchał gałązkę* stał się zwierzyną...
*ruszył po śladać i trafił do lasu*

Aja

jednak moja chora teoria jest bardzo możliwa...
*poleciała za Archim*

Archi

Te zdolności ujawniły się kiedy uaktywnił się ten wirus.
Chcę sprawdzić, czy to ma ze sobą jakieś powiązania.
*poszedł do szpitala*

Aja

co chcesz sprawdzić?
*podleciała do Archiego*

Archi

Sam nie wierzę w to co robię.
*wstawił drzewo w dziórę po nim*
Muszę coś sprawdzić.
*zaczął iść*

Aja

może jakieś mam......

Archi

*objął drzewo*
Nie trzeba.
*Wysilił się i wyrwał je z korzeniami*
Masz jakieś wątpliwości?

Aja

*uśmiechnęła się*
a może ci pomóc?

Archi

Jak chcesz.
*podszedł do jednego z drzew i zaczął się z nim siłować*

Aja

Właśnie widzę
*spojrzała na Archiego*
Skoroś silny, to pokaż swą siłę

Archi

*uśmiechnął się*
I nie tylko prędkość.
*przykucnął i wyskoczył w górę na ok. 5m, zrobił salto w przód i wylądował za Ają*
Jestem także silniejszy i zwinniejszy.

Aja

*uśmiechnęła się*
jeżeli moja nauka nie poszła w las, to powiem, że coś ci dało wielką prędkość

Archi

Sam nie wiem.
W pewnym momencie strzała ruszała się jak żółw.
*w mgnieniu oka przebiegł i stanął za Ają*

Aja

*złapała strzałę i zaczęła się jej przyglądać*
mmmmm świetna strzała
ostry grot, idealne lotki, średnia prędkość 30km/h przy dobrym łuku
*spojrzała na Archiego*
Trudno przed nią uskoczyć a co dopiero złapać w locie
jak ci się to udało przeżyć?

Archi

*zatrzymał się i rozejżał nerwowo*
Niech to!
*spojżał na Aję*
Ktoś chciał mnie załatwić.
*rzucił jej strzałę*

Aja

*przyszła na łąkę i zobaczyła Archiego*
Za kim tak gonisz?

Archi

*Archi wyostrzył wzrok i zauważył między drzewami zamaskowaną postać*
Mam cie...
*postać wystrzeliła kolejną strzałę a Archi złapał ją jakby nigdy nic*
Wow.... i ja to zrobiłem??
*pobiegł w kierunku napastnika ale już zniknął*

Archi

*po pewnym czasie Archi wstał*
No... chyba czas wrócić do domu.
*nagle jakby odruchowo odskoczył a w drzewo wbiła się strzała*
Kto tam jest?!
Wyłaź!

Archi

*Archi z oddali usłyszał wybuch*
He... Aja znowu coś kombinuje...

Archi

*przyszedł i usiadł w cieniu jednego z nielicznych drzew*
Ehhh.... jak tu spokojnie...
*gołą dłonią zewrał kwiatka, który prawie natychmiast zwiędł*
Najwyraźniej tak musi być...
*popatrzył w niebo*

Delgar

*ocknął się*już noc...
Tam: Późno już.. zbliża się druga w nocy
Del: Tak późno, że aż wcześnie... *przeciągnął się i strzyknęło mu w kościach*..mmm...chyba sobie pochrapie...
Tam: *gleba* Przed chwilą spałes!!!
Del: Medytowałem, a to co innego! *mruknął włażąc na drzewo*
Tam: Nie możemy udać się do hotelu? *spytała zrezygnowana*
Del: Nie! Tu mamy wszystko czego nam trzeba! Natura jest hojna*powiedział układając się na gałęzi*
Tam: Czy jesteś pewien, że Cię utrzy..*nie dokończyła bo nagle coś trzasnęło i zleciał na ziemię Delgar*
Del: Ugh -.-" Mówiłaś coś o hotelu?
Tam: A co? Natura Ci poskąpiła?
Del: Daruj sobie ==" *warknął i ruszył do miasta*

Delgar

*przyszedł na łąkę i usiadł pod drzewem pogrążając się w medytacji*

Archi

*wstał i popatrzył na spokojną łąkę*
Czemu nie mogę mieć tak spokojnego życia.
*pojawili się Kain i Raziel*
[K: Wracamy do twojego dziadka.]
Rozumiem.
Odpoczniecie trochę.
Dziękuję wam za wszystko.
[R: My też dziękujemy.
Żegnaj Mistrzu.]
Żegnajcie.
*ukłonili się Archiemu i zniknęli*
No to Draco... idziemy do domu.
[D: Jasne!]
*poszli do domu*

Archi

*przybiegł i zdyszany padł na trawę*
[D: Co z tobą?!]
Nic...
[D: Powinieneś być teraz z Ają.]
Chcę pobyć sam...

Archi

*idzie nad rzekę*

Archi

*demon zmienia się w Archiego, który pada na kolana*
Muszę... się do tego... przyzwyczaić.

Archi

*pojawia się demon (jak widać na zdjęciu^^)*
Nareszcie... udało się...
Ale... po co mnie tu wysłałeś...

Archi

*wstał i poszedł bez słowa do swojego pokoju w domu wspólnym*

Archi

*przychodzi, kładzie się na trawie i patrzy w niebo*

Rei

*budzi się i wstaje*
Nie udało się....
*znika*

Rei

*pojawia się*
*odnajduje Atalantę i Nicefora*
Może się uda...
*mamrocze coś, otacza ją jasne światło*
*po kilku minutach upada na kolana*
Chyba się udało..
Za godzine się ożywią.
*uśmiecha się i upada z wycięczenia*
[A: *uśmiecha się* Dobra dziewczyna xD]

Aja

Chyba nic z tego nie będzie........
*odlatuje na zwiady*

Aja

*Aja klęka nad Atalantą i przesuwa nad nią swoją rękę*
Oby to pomogło.......
*po policzku spływa jej łza i pada na Atalantę.*
No dalej.......

Aja

Archi......
*spuszcza głowę*

Archi

Aju, Ty się w to nie mieszaj...
*podnosi swój miecz*
Kales nie może dłużej terroryzować nas jak i innych nag!
*zaczyna iść w kierunku klifu*

Aja

/spoko XD/
Archi, uspokój się!
Jesteś podobny do mnie..........
Chcesz się zemścić za coś co może zostać naprawione!
*po policzkach zlatuje jej łza*

Archi

Ona i Nicefor byli dla mnie jak rodzina.
*wstaje*
Kales za to zaplaci... i to z nawiązką!
*ogień w oczach*

Aja

*Aja zauważa Archiego i podchodzi do niego*
Archi.....
Nie martw się, wszystko będzie dobrze.
*patrzy na Atalantę*
ożywię ją, wiem, że potrafię...............................

Archi

*Archi pojawia się między ciałami poległych wojowników*
Tyle śmierci... i po co...
*przechodzi pomiędzy ciałami szukając ciał przyjaciół*
*nagle zauważył Atalantę... martwą, podszedł i klęknął przy niej*
Moja kochana Atalanta....
*głos mu się zaczął załamywać*
Nie... nie nie nie....
*zaczął płakać*
Czemu... za co?!
Za co mnie tak ukarałeś...

Aja

*Aja rozejrzała się wokół*
Ominęła mnie taka zbawa =='

Aja

*Aja stała się normalna*
*otworzyła powoli oczy*
co, co się stało?

Archi

*gdy Raziel zabił ostatnią nagę rozejżał się po polu bitwy*
[R: Tyle śmierci.]