Wspólny Dom

*wbiegł i odrazu zamknął się w łazięce*
[D: Archi!]
Zostaw mnie!
[D: Co się stało?!]
*kaszel*
[D: Czy to to??]
Tak...
*wyszedł ocierając krew z warg*
[D: Przecież miał z ciebie to wyciągnąć.]
Zdrajca...

*usiadł na kanapie patrząc na swoje dłonie*
Czemu tego nie zrobił...
[D: Przecież przyżekł!]
Widocznie jego słowo nic nie znaczy.
A teraz już go nie znajdę.
*wstał, podszedł do szafy i wyjął z szuflady parę skórzanych rękawic*
Lepiej nie ryzykować...

*weszła po cichu do domu wspólnego i zobaczyła Archiego*
*szybko schowała się za ścianą Wink

*

*założył rękawiczki*
Jeżeli będzie się rozwijać w takim tempie,
nie będę mógł się więcej spotkać z Ają.
[D: Możesz się z nią spotykać ale]
Nie... kończ...
Wiem co się będzie ze mną działo.
*podszedł do okna*

*Nagle Aji zrobiło się bardzo zimno, nie z powodu fizycznego*
Nic nie rozumiem
*szepnęła do siebie*

Jeśli jej o tym powiem załamie się.
*Draco zauważył Aję i uśmiechnął się*
[D: Skąd wiesz.]
Bo wiem!

*spojrzała na Draco i również się uśmiechnęła*
To jeszcze mało wiesz
*szepnęła*

[D: To co z tego, że nie będziesz mógł się z nią całować, dotykać jej i wogóle.]
To, że przy niej tracę głowę.
To, że jakiekolwiek zapomnienie się może ją zabić!

*wielkie oczy*
szałwia na to niestety nie pomoże, ale....... nie to zbyt niebezpieczne
*wciąż szeptała =='*

[D: No ale]
Ale co?!
[D: Już nic =.=]

*Aja po cichu zaczęła chichotać*

Kto tam jest?!

jejku
*szepnęła i zaczęła po cichu cofać się*

Kto tam jest?!
Wyłaź!!
Draco...
*Draco zagrodził Aji drogę*
[D: Wybacz.]

no fajnie
*rozejrzała się do okoła*
Jest tylko brudny szyb wentylacyjny..... za mały
a tak to nie ma rzadnej drogi ucieczki

Zaczyna mnie to irytować.
*zaczął iść w kierunku ściany, za którą była Aja*

No i klops.
Jak Archi mnie zobaczy to mnie zabije...
chyba, że
*zaczęła szukać czegoś po kieszeniach*
Niech to, akurat dzisiaj musiałam nie brać kulek do gry.

*Archi wyszedł zza rogu i osłupiał*
A, Aja?!
*zaczął się cofać*
Ja nie...

*Aja patrzyła na Archiego, smutnym, pytającym wzrokiem*

Ja nie...
[D: Archi uspokuj się.]
Ja... ja...
*rozejżał się panicznie po pokoju*

jaja to się sprzedaje na rynku
nie ma żadnej drogi ucieczki, sprawdzałam
*spojrzała słodko na Archiego*

Nie podchodź do mnie...

ale dlaczego?
nic nie rozumiem
*spuściła głowę*

/ja spadam/
/aaaaa...... uff spadłam na kanapę Wink

/
/buźki/

Wybacz... jesteś dla mnie zbyt ważna.
*usiadł na kanapie*

/papa buźki/

Archi.....
Powiedz co się stało, a ja znajdę na to lek
*rzekła szybko a po chwili dodała*
jeszcze nigdy nikogo nie zawiodłam, a ciebia nawet nie mam zamiaru ani okłamywać, ani przede wszystkim zawieść

Ja ciebie też nie chciałem okłamywać ale.... ale myślałem, że mam to za sobą.

Więc... powiedz co się stało, a ja ci pomogę
*odważny uśmiech wynalazcy*

Jestem...
*wziął głęboki oddech*
Jestem zarażony wirusem, który na mnie aż tak nie działa
ale działa na osoby, których dotknę albo mają inny kontakt jak kichnięcie albo coś.
W kilka godzin od kontaktu zapada się w śpiączkę i umiera po kilku dniach...

Nonono
*podrapała się po głowie*
być może coś znajdę, ale może też się coś.........
nie, to wykluczyłam już dawno...
*spojrzała na Archiego badawczo*
coś się znajdzie
*uśmiechnęła się*

Nic się nie znajdzie...
Każda próba zniszczenia wirusa to klapa.
Mutuje się jak tylko coś jest nie tak.

Może i się mutuje
może i się uodparnia
ale nie spocznę, dopóki czegoś nie znajdę
*uśmiechnęła się*
Tego wirusa masz od jakiegoś czasu, tak?
To dlaczego gdy się spotykaliśmy nic mi się nie stało?

Ten wirus został mi wstrzyknięty przez jakiegoś zbzikowanego naukowca
gdy byłem mały.
Żeby go aktywować, trzeba by wstrzyknąć serum.
Ale ten wariat zginął wiele lat temu w pożarze więc to nie on...
*chwilę pomyślał i dodał*
W jakiś sposób musiał się sam aktywować ale jak...

serum?
co w ostatnich dniach piłeś?
bo chyba mam rozwiązanie

Tylko napoje w butelkach i herbatę więc nie można było do tego dodać serum.

A czy ten doktorek miał jakieś rodzeństwo czy coś?
I co najważniejsze, kto wywołał pożar!?
*gadała jak prawdziwy detektyw*

Żadnej rodziny.
A co do pożaru... to...
*troszkę się zawstydził*
to moja sprawka...

wiedziałam, stara piromania nie umiera
*uśmiechnęła się*
Nie miał żadnej rodziny?
Nawet kuzynów?
A czy miał chociaż kolegów jakiś?
Motyw już mam, tylko zostało kto?

No mówiłem ci, że to był wariat.
Nikt nie chciał się z nim zadawać.
Poza tym nieważne kto, tylko teraz trzeba mnie wyleczyć.

*uśmiechnęła się*
tak, to jest najlepsze rozwiązanie
tylko, że............
*posmutniała*
nie wiem czy się uda

Najpierw pełna wigoru i zapału a teraz nic.
Jak tu zrozumieć kobiety.
Dobra nieważne, trzeba znaleść coś albo kogoś, kto mi pomoże!

Szczerze mówiąc to znam kogoś takiego
*wyjęła komórkę i zaczęła dzwonić*
cześć mała, jak tam?
naprawdę?
nie żartuj
*spojrzała na Archiego*
Mała, mam taką jedną sprawę
Masz jeszcze numer do Entariego?
podaj mi
*Aja zapisała numer na ręce*
Dzięki mała
*rozłączyła, następnie ponownie się połączyła - tym razem z innym numerem*
Cześć Entarii
Po tej stronie Aja =='
Sprawa?
a tak, posłuchaj. mam takiego jednego chorego
I nie wiem jak go wyleczyć
Przyjedziesz, serio?
dzięki Ent
buźki
*rozłąćzyła się i schowała telefon do kieszeni*
Entarii zaraz powinien przyjechać
*uśmiechnęła się do Archiego*

*nagle zaczął się trząść jak z zimna*
Co to za Entari?...

Entarii nauczył mnie wszystkiego czego wiem o shamaństwie, nauczył mnie również paru innych rzeczy
Co się stało? tu nie jest zimno

Spokojnie... to nic.... wirus się mutuje....
Moje ciało... tak reaguje...

Kiedy ten Entarii przyjedzie?
*zaczęła kręcić się nerwowo tu i tam*
*nagle do drzwi domu wspólnego ktoś zapukał*
Oby to był on, oby to był on
*Aja otworzyła drzwi*
Ent!
*rzuciła się Entariemu w ramiona*
`Cześć mała`
*Entarii wyraźnie się uśmiechnął*
Chodź!
*Aja zaciągnęła Entariego przed Archiego*
*Entarii był smykłym, muskularnym, dorosłym mężczyzną*
Archi, to Entarii, jest dla mnie jak ojciec. Entarii, to Archi, tóremu trzeba pomóc.
`A to w tej sprawie do mnie dzwoniłaś, tak?`
Dokładnie!

Witam.... przepraszam, że nie... podam ręki... ale........
*nagle przestał się trząść*
Uffff... już po wszystkim
*podał Entariemu dłoń*

*Entarii podał Archiemu dłoń i zmierzył go od stóp do głowy*
`Altres mnie przedstawiła, więc nie muszę się przedstawiać`
Ile razy mówiłam żebyś mnie nazywał jak moi znajomi?
`jakieś 1000 razy`
tak, więc powtórzę po raz 1001: NAZYWAJ MNIE AJA!
`dobrze, spokojnie`

*lekko zdziwiony*
Altres?
*zachichotał pod nosem*

*Aja była wyraźnie zirytowana*
tak, śmiej się, śmiej
`ktoś się tutaj zeźlił`
Nie jestem małą dziewczynką Entarii
`racja, jesteś dużą dziewczynką`
I po co ja to mówiłam?
`Żebym miał się z czego śmiać`
Nie, po to byś przestał!

No dobra już koniec.
Nie będziemy dokuczać dużej dziewczynce.
*zamyślił się*