Jezioro

*zasnęła szybko jak ....... jak nie wiem co*

*przyszła i usidła obok Aji*
Aju, nie obrazisz się?
*ruszyła ręką i pojawił się mały szkielelt
*podszedł do Aji, pochylił się nad nią budząc ją*
Ale się zdziwi...

*Aja otworzyła oczy, zobaczyła kościotrupka i przewróciła się na drugi bok*
{T: Trzy, dwa, jeden}
AAAAAAAAAA
*Aja podskoczyła do góry*
{T: Jak zwykle, niezawodne}
Co to jest?
*stenęła tak jakgdyby widziała hmmmmmmm mysz*

Aju, wyluzuj!
*wstała i podeszła do szkieleta*
Znikaj..
*szkielet znikł*
Przepraszam, że cię wystraszyłam..
[T: Jeśli można to tak nazwać ^^
*śmiał się z Aji*]

Toin, przestań!
Bo będziesz miał do czynienia z Destrimem!
*Destrim uśmiechnął się do Toina*
Rei, co to było?
Pożyczyłaś ten szkielet od Fausta ósmego?
{T: ZzzZzzZZzzzZzZz}
Nie śpij!

Chciałam tylko spróbować...
*spuściłą głowe*
[T: I nie potrzebnie poszłaś do wujka ^^]
Toin! Bo zaraz do niego pójdziesz!
[T: No dobra, bez nerwów ^^'']
Zobaczymy!

Do wujka?
Ja tu nic nie rozumiem
*położyła się na trawie*
nie jestem zbyt dobra w sprawach rodzinnych
*spojrzała na chmury i nagle po jej policzku spłynęła łza*

Mój wujek jest nekromantą ^^
*spojrzała na Aje*
Co się stało?
*usiadła obok Aji*

nie nic...........
po prostu stracilam większość moich znajomych......... i rodzinę
*łzy zaczęły ściekać jej po policzkach*

Ale przecież masz nas..
Archiego i mnie..
No i oczywiście duchy ^^'
*przytuliła Aje*
Nie płacz przy mnie..
Proszę ^^

A co będzie jak zacznę przy tobie płakać?
*uśmiechnęła się*
Wiesz, co?
Teraz zdaję sobie sprawę, że wiele osób ci zazdrości, tego, że nie widziałaś świata od chyba czwartego roku życia, jak dobrze pamiętam.

Mylisz się. Moje życie wtedy było okropne...
Nawet nie wiesz jakie...
*zaczęła płakać*
Przepraszam...

Rei......... ty nie widziałaś ludzkich cierpień, nie widziałaś złamanych serc, nie widziałaś smutku!
*zacisnęła dłoń*
Ja to widziałam, widzę i będę widziała, czy tego chcę, czy nie
*spuściła głowę*

No nie widziałam złamanych serc ^^
Ale uwierz mi, dużo złego widziałam...
*też spuściła głowe*

Ale nie tak dużo jak ja...............
*zaczęła płakać*
Ray, mama, tata, moje rodzeństwo...............
*szeptała*

Ja też straciłam rodzine i przyjaciół...
*płakała*

Ale ty tego nie widziałaś...........
*wstała i odeszła*
{T: No nieźle}
*timo i Destrim pobiegli za nią*

Myślisz że nie widziałam?
Ech..
Aja, ja cie nigdy nie zrozumiem...
*wstała i odeszła*

*przyszła, położyła się na trawie i gapiła w chmury*
Archi...........
*zasnęła*

*przyszedł i zauważył śpiącą Aję więc usiadł obok niej tak, żeby jej nie przeszkadzać*
Ale ze mnie dureń...

*nagle się obudziła*
hmmm?
*spojrzała na Archiego, po chwili znowu na chmury*
nie dureń tylko psychopata
*zaczęła chichotać*

*trochę go to zdziwiło ale po chwili się uśmiechnął*
Może i tak.

Każdy miewa złe dni................
*spojrzała na Archiego*
a ja je miewam niemalże codziennie

No ja miałem gorszy dzień, nie zaprzeczam.
*złapał dłoń Aji*
Ale pewna bliska mi osoba mnie ustawiła do pionu.

*uśmiechneła się*
gdybym cię do pionu nie ustawiła to był byś krzywy
*zaczęła się śmiać*

*zaśmiał się lekko i popatrzył na gładką jak lustro taflę jeziora*
Dziękuję... to byłby największy błąd mojego życia.

Każdy robi coś czego by żałował, bez tego nie byłby człowiekiem
*usiadła*

Nie chcę już o takich rzeczach myśleć.
Wolę myśleć o pewnej dziewczynie, na której mi bardzo zależy.
*spojżał lekko uśmiechnięty na Aję*

*uśmiechnęła sie*
a ja o chłopcu, którego kochałam, kocham i będę kochała do końca świata i o jeden dzień dłużej

<skądś znam tą formółkę xD>
*podsunął się i delikatnie ją pocałował*

<A kto by nie znał? xD Wielka orkiestra światecznej pomocy xD>
*odwzajemniła pocałunek*

Tak cie kocham...

a ja ciebie
*pocałowała Archiego i delikatnie wtuliła się w niego*

*przytulił ją mocno*
Nigdy cie nie zostawię...

-doborowy oddział moherowych beretów wpatrywał się w parę kochanków z obrzydzeniem, załadowując do swej przenośnej armaty skórki od bananów-
Moherowa Matriarchini: CEEEEEEL! PAAAAL!
-ogryzki i skórki trafiły Aję między oczy-
Metaliczny Głos Z Nikąd: Head Shit

Ja ciebie też nie zostawię, nigdy, przenigdy, nawet śmierć nas nie rozdzieli
*zasnęła wtulona*
*słodkie*
*ała!*
*nie wyżywać się na narratorze!*

*Archi nie ruszał się, żeby jej nie obudzić*
Eschal ajalchi...

*popatrzył na odbicie zachodzącego słońca*
Największe szczęście, jakiego mogłem doznać...
*wymamrotał i pocałował Aję w policzek*

{T: *Przybiegł nad jezioro i zboczył dwa gołąbki* O przepraszam, nie chciałem przeszkadzać *chichot*}

*spojżał na Timo surowym wzrokiem*
Coś nie pasuje?!

{T: Nie, nic *szukał dobrego wyjścia z sytuacji* aaaa eeee }

Więc najlepiej się zamknij, bo ją obudzisz.

{T: Ooo a śpi? *spojrzał na Aję* A rzecywiście}

Więc połóż się obok nas i popatrz na zachód słońca.
*uśmiechnął się*

{T: Dobra *położył się obok Archiego i Aji, i gapił się na zachód słońca*}

Powinniśmy powoli się zbierać.
Robi się zimno a nie chcę, żeby Aja się przeziębiła.
Aju... Aju... obódź się.

*Aja otworzyła oczy*
co się stało?
*spojrzała na Archiego*

*uśmiechnął się*
Robi się chłodno, lepiej chodźmy do domu.

Dobrze
*uśmiechnęła się*
{T: no nareszcie!}

*zdjął z siebie bluzę i założył Aji na ramiona*
Nie możesz zmarznąć.